یه گله!
از دوستایی که میان تو وبلاگم و نظر نمیدن!
من دوست دارم اگه اومدی سراغم یا نظرت رو بگی یا با یه سنگ محکم بکوبی تو سرم و منو از زندگی ساقط کنی!
من یه مسلمونم
ولی
روزه نمیگیرم شما چطور؟
ماه رمضون نزدیکه. خیلیا تو این ماه روزه میگیرن بعضیام به دلایلی روزه نمیگیرن.
نمیخوام نصیحت کنم یعنی اصلاً خودم رو لایق نصیحت کردن نمیدونم و اینا فقط نظرات شخصی منه شایدم درست نباشه تشخیص اینو میذارم به عهده ی شما!
به نظر شما فاصله ی ادعا تا عمل چقدره؟
جمله ی "من یک مسلمان هستم" یه ادعاست و روزه گرفتن، نماز خوندن و ... به این ادعا جامه ی عمل میپوشونه. اینو اطمینان داشته باشید کسی که ادعای مسلمونی میکنه ولی عملش با ادعاش تناقض داره روی ادعاهای دیگش هم نمیشه حساب باز کرد. مثلاً اگه ادعا کرد دوست ماست نباید ازش انتظار داشته باشیم که مثل یه دوست با ما رفتار کنه.
یه مثال ساده
ادعا یعنی اینکه نوک قلم رو بذاری روی کاغذ و عمل مثل یه خطه. اگه نوک قلم رو گذاشتی رو کاغذ و حرکتش ندادی چیزی که روی کاغذ میمونه یه صفره!
به هر حال
من میمیرم واسه ماه رمضون
مخصوصاً افطارش
وای چه حالی میده
ربنای دم افطار
ازحنجره ی طلایی استاد شجریان
و گوش کردن به صدای دعای
محمد اصفحانی بعد از افطار
واین لذت
فقط نصیب کسایی میشه که روزه میگیرن!
برچسب ها : نمایش تمام صفحات وبلاگ ,
