لیلای من
سرای امروز تو میعاد فردای ماست
سرایی که در و دیوارش یادآور دردها و رنجهای تو نیست
آشیانه ای تر و تازه با فضایی لطیف و بی خاطره
کوله بارت را باز کن خاطرات تلخ دیروز را از پنجره بیرون بیافکن
و خاطرات شیرینت را به درو دیوار بکوب در کنار گلها و در کنار و ان یکاد
تازه شو مثل در و دیوار تازه رنگ خورده
خانه ی دلت را صفا ده
همانگونه که آشیانه ات را صفا میدهی
سحرگاهان بیدار شو
وضو بگیر و در فضای ساکت خانه به انتظار بنشین
به انتظار اذان
به انتظار همو که معشوقت را آفرید
به انتظار خالق عشق
گلبرگهای گل محمدی غرق در شبنم صبحگاهی
دانه ای از آن برای جلا دادن لوح سینه ات کافیست
فراموش نکن تو خود گلبرگی از باغ گل محمدی هستی
گلبرگی که باد فراموشی آن را به خارستان کشانده
اکنون نسیم عشق در حال وزیدن است
همراه شو
این نسیم تو را به باغ جدّت میبرد
جایی که آشیانه ی بلبلان همیشه مست است
به دنبال مستی مرو که تو خود اوج مستی هستی
با دنیا زدگان منشین که این جام طاهر از تو بگیرند
و شراب غفلت به تو نوشانند
ای گلبرگ پلاسیده ی من
گلستان خانه ی توست
در خانه ات باقی خواهی ماند و ابدی خواهی گشت
گر تن به باد فراموشی مسپاری...!
برچسب ها : نمایش تمام صفحات وبلاگ ,
