ناجی فراموش شده
به نظر من ما مسلمونها مثل قطره های بارونیم.
و مناسبتهای مذهبی ما رو به رود تبدیل میکنند.
رودی بزرگ که تمام ناپاکیهای سر راهش رو
از بین میبره!
یکی از از مهمترین مناسبتهایی که باعث
یکپارچگی مسلمونها میشه مراسم مخصوص
ماه محرمه.
اما متاسفانه نفس محرم داره به مرور زمان
کمرنگ میشه.
و حتی در بعضی موارد مورد بی احترامی قرار میگیره!
ما دم از عشق امام حسین(ع) میزنیم ولی اون چیزهایی که امام حسین و یارانش
واسه زنده نگه داشتنش
از جون خودشون مایه گذاشتند رو میگذاریم زیر پا...!
بشترمون مشکل داریم و میدونیم که خیلی از افکار
و اعمالمون
بر خلاف ارزشهای حادثه ی کربلاست
ولی به روی خودمون نمیاریم.
من تازه داره یه چیزایی دستگیرم میشه!
تازه فهمیدم که چیزی به غرق شدنم تو باتلاق نمونده
ولی از نزدیک شدن به کمال دم میزنم!
البته این خیلی خوبه که به احترام امام حسین و شهدای کربلا
سعی کنیم تو ماه محرم گناه نکنیم ولی یادمون باشه
اگه خوب بودن ما به همین چند روز محدود بشه و
سعی نکنیم خودمون رو اصلاح کنیم یه جورایی هدف
شهدای کربلا و ارزشهاشون رو گذاشتیم زیر پا!
یه چیزایی شبیه به همون کاری که یزید کرد!!!
میشه ادعای عشق کرد و به وصال اندیشید
ولی
بر خلاف خواسته های معشوق عمل کرد؟!
برچسب ها : نمایش تمام صفحات وبلاگ ,
